Opieka- pielęgnacja psa

     

   Pielęgnacja psa

 

Lśniąca biel sierści Owczarka Szwajcarskiego wzbudza zachwyt przechodniów a jednocześnie czasami przerażenie przyszłych nabywców. Większość osób widząc tego pięknego psa zakłada iż poświęcamy mnóstwo czasu na jego czyszczenie i pielęgnację. Tak naprawdę jednak (jeśli pies jest dobrze żywiony) jedynym koniecznym wysiłkiem jest regularne czesanie go w okresie linienia lub jednorazowe odwiedzenie psiego fryzjera w celu wyczesania podszerstka. Psy tej rasy nie wymagają częstych kąpieli, nawet ubłocone po spacerze wysychając po prostu same się czyszczą. 

 

Nie musimy a nawet nie powinniśmy przycinać im sierści. (Jeśli bardzo nam na tym zależy możemy przed wystawą delikatnie wyrównać odstające włosy wokół i w uszach, wyregulować linię końca sierści pod brzuchem i sierść na łapach- ale naprawdę nie jest to konieczne i na etapie ringu rasy nie ma wpływu na ocenę) Nie stosujemy lakierów czy odżywek do sierści, ani nabłyszczających ani zmiękczających by nie spuszyć włosa ani go nie obciążyć. Kupując szampon polecam wybierać "dla psów z białą sierścią", ale nie dlatego, że psy te potrzebują wybielenia, lecz dlatego, że szampony uniwersalne dla psów lub przeznaczone dla psów rudych lub czarnych mogą zawierać barwniki, które mogły by zażółcić naszego psa, przez co po kąpieli wyglądał by gorzej niż przed.  Psa nie powinno się kąpać często, najlepiej nie częściej niż raz na 3 miesiące, nie ma jednak przeciwwskazań by pozwolić mu nawet na codzienne korzystanie z kąpieli w rzece/jeziorze/basenie z niechlorowaną wodą, jednak musimy wtedy zadbać o to by pies miał warunki do całkowitego wyschnięcia.

 

Przy okazji tego rozdziału muszę wspomnieć, że jeśli pozwalamy psu na kąpiel w morzu powinniśmy postarać się o spłukanie sierści czystą (niesłoną) wodą bez środków czyszczących (mydeł/szamponów) aby uniknąć podrażnień.

 

 

 

 

   Pielęgnacja sierści

Pielęgnacja Białego Owczarka Szwajcarskiego- Baltic Wolf

W kontekście dbania o sierść, przygotowania wyglądu psa do wystaw, ale także pielęgnacji pazurów i podejścia do higieny psa absolutnym autorytetem jest  Gabi Jędrzejczyk :  https://www.facebook.com/pg/GroomingCenter    Szczególnie polecam jej filmy poświęcone kąpieli psa.

 

 

   Pielęgnacja oczu

U niektórych białych psów w okolicy oczu pojawiają się brązowe zacieki, dróżki po których spływają łzy. Nie jest to stanem normalnym, ani pożądanym. Zdrowe psie oko łzawi sporadycznie, najczęściej przy podrażnieniu mechanicznym, a zdrowa łza jest bezbarwna. Najczęstszym powodem przebarwień są infekcje grzybicze lub bakteryjne. Aby pozbyć się przyczyny przebarwień należy leczyć oczy u dobrego weterynarza, infekcje tego typu są uporczywe i często nawracające, ślady zaś trudno wywabić z sierści. Z przebarwieniami nie poradzimy sobie sami, nie pozwólmy sobie wmówić, że są one normalne u psów o białej sierści. Wczesne podjęcie leczenia u dobrego specjalisty pozwoli szybko uporać się z infekcją i zaoszczędzić na leczeniu.  Zazwyczaj na szybko zauważone delikatne stany zapalne w okolicy oczu pomagają krople stosowane również u ludzi dostępne bez recepty (np. zawierające świetlik) lub przepisywane przez lekarza weterynarii krople zawierające dicortinef.

 

 

 

    Pielęgnacja uszu

 

Uszy to ta piękna część ciała właściciela owczarka, która przynosi mnóstwo problemów.

 Po pierwsze uszy muszą być czujne- uszy mówią nam na spacerze w jakim trybie pies aktualnie się znajduje, czy jest rozluźniony i węszy spokojnie, czy wyczuł fantastyczny zapach dzika lub kota i właśnie jego mózg traci władzę nad łapami, które zaraz wyruszą w pogoń. Dzięki temu, że psie uszy potrafią poruszać się niezależnie, możemy w sensie dosłownym doświadczyć, co znaczy, że ktoś słucha nas "jednym uchem"

Słucha jednym uchem....drugim mówi,że pozowanie jest nudne.

 

Po drugie uszy muszą być rozgadane- to właśnie ułożenie uszu da nam informację o samopoczuciu naszego pupila, o jego zadowoleniu, niechęci czy strachu. Owczarkowe uszy działają jak barometr wewnętrznego stanu psa i jego nastawienia do otoczenia. Czasem wystarczy zerknąć na te cudne radary, by wiedzieć, czy napotkanego psa możemy swobodnie minąć, okrążyć szerokim łukiem czy pozwolić na swobodną zabawę. 

niektórzy potrafią nawet uszami prosić...

 

Po trzecie uszy muszą być stojące. U owczarków uszy stają w wieku od 7 tygodni do nawet 6 miesięcy. Zdarza się, że pierwotnie staje jedno ucho, a dopiero po pewnym czasie drugie, uszy mogą również stawać i opadać naprzemiennie lub okresowo (w okresach zmniejszonej odporności, po szczepieniach, podczas wymiany zębów, choroby). Ogólna zasada mówi o tym, iż im szersza głowa psa tym uszy stają później. Okres wyprostowania uszu zależny jest również od jakości chrząstki. Ta cecha uwarunkowana jest zarówno genetycznie jak i podlega wpływom żywieniowym. Nie chodzi tu wszakże o faszerowanie szczenięcia galaretką z kurzych łapek a o zwykłe zdrowe odżywianie i dostarczanie niezbędnych mikroelementów. Zazwyczaj wystarczy być cierpliwym. Jednak gdy okres opadniętego ucha się przedłuża warto wybrać się do weterynarza i zrobić badania w celu wykluczenia chorób dodatkowych, zastanowić się nad dotychczasową dietą i rozważyć suplementację.  

 

                         W niektórych przypadkach niezbędne będzie używanie wkładek podpierających uszy, bandażowania lub wycinania ciężkiej sierści z wnętrza ucha- są to przypadki sporadyczne, ale warto o nich wiedzieć, ponieważ zaniedbanie tej kwestii może prowadzić do złamania chrząstki co uniemożliwi stanięcie ucha. Za okres w którym uszy powinny stać i nie opadać uznaje się trzy tygodnie po wymianie kłów z mlecznych na zęby stałe.

 

 

Po czwarte i najważniejsze uszy powinny być zdrowe- pielęgnacja uszu polega na wymywaniu nadmiaru woskowiny delikatnym wacikiem zwilżonym w wodzie. Nadmiar woskowiny może być wywoływany przez alergie pokarmowe (zwłaszcza na białko kurczaka). Czasem zdarzają się zapalenia uszu, głównie o podłożu bakteryjnym, niestety trudno się leczą i wymagają podaży antybiotyków. Ich najczęstszymi przyczynami jest przewianie podczas jazdy samochodem lub kąpiel w zanieczyszczonych zbiornikach wodnych.

 

       Pielęgnacja pazurów i łap (modzele)

BOSy tak jak i inne psy dużych ras mają tendencję do powstawania modzeli. Są to zgrubienia skórne na łokciach (czasem również piętach). W miejscu tym skóra jest twardsza a sierść gorzej rośnie. Na tym etapie jest to wyłącznie defekt kosmetyczny. Niestety taka zgrubiała skóra na której opiera się pies często ulega otarciom i nadkażeniom bakteryjnym lub grzybiczym. Wtedy pojawiają się najpierw odbarwienia sierści na kolor rudy, następnie ranki, pęknięcia  i owrzodzenia. Jak zapobiegać? Wystarczy zapewnić psu suche, miękkie miejsce do odpoczynku, zamiast dotychczasowego (co czasem wcale nie jest takie proste bo wygodne, wybrane przez nas miejsce zazwyczaj nie wzbudza entuzjazmu naszych podopiecznych). Mechanizm powstawania modzeli to po prostu stałe odgniatanie łokci poprzez leżenie na twardej powierzchni. Jak leczyć? Jeśli modzele już powstaną zależnie od stadium należy je natłuszczać wazeliną lub olejem kokosowym, smarować maścią z witaminą A lub przyśpieszającą gojenie, a jeśli stan jest poważniejszy może być konieczna maść z antybiotykiem lub lekiem p. grzybiczym.

No to nie jest najodpowiedniejsze zdjęcie, ale nie mogłam go pominąć w temacie pazurków

 

Co najmniej raz w tygodniu powinniśmy obejrzeć także łapy. Poduszki powinny być jednolicie czarne i nie popękane. Jeśli będziemy z psem spacerować po gorącym asfalcie latem, pojawią się na nich bolesne pęcherze.  Jednym z polecanych preparatów do pielęgnacji opuszek łap jest Tanaderm, przyśpiesza gojenie pęknięć i koi podrażnienia zapobiegając wylizywaniu przez psa i pogłębianiu się infekcji. Zimą poduszki są narażone na podrażnienia przez stosowną na miejskich chodnikach i ulicach sól drogową. Zimowa pielęgnacja łap polega na smarowaniu ich przed wyjściem na spacer wazeliną lub specjalnymi preparatami (nie zawierającymi wody!) . Jeśli przy bardzo niskich temperaturach na łapach pojawiają się kulki lodowe oprócz stosowania natłuszczaczy niektórzy zalecają wyciąć nadmiar sierści z pomiędzy poduszek (jest to jednak dość nieprzyjemny zabieg dla psa i nie każde zwierzę będzie znosić go na tyle cierpliwie dlatego by nie ryzykować zranienia zalecamy nadzwyczajną ostrożność lub zaniechanie). Po zimowych spacerach najwłaściwsze było by umycie łap z użyciem delikatnego środka czyszczącego.  Po spacerach w mokrej aurze lub długotrwałym przebywaniu na podwórzu sierść miedzy opuszkami może przybierać kolor rudo-rdzawy. Jeśli dotyczy to wyłącznie spodniej strony nie jest powodem do niepokoju, jednak gdy rudzieje również wierzchnia część stopy lub pies intensywnie wylizuje łapy świadczy to o infekcji i wymaga konsultacji weterynaryjnej.

 

Wilczy pazur. Obecność lub brak wilczego pazura jest cechą indywidualną, w niektórych rasach dyskwalifikującą z wystaw, w innych będącą koniecznym warunkiem, u BOSów mogą być podstawą do obniżenia oceny, jednak w praktyce nigdy nie spotkałam się z faktem oceny tej kwestii podczas wystawy. Niektórzy hodowcy usuwają dodatkowe palce chirurgicznie. Ja jestem zdania iż, jeśli pazur nie przeszkadza w funkcjonowaniu nie ma podstaw do zabiegu amputacji. U psów posiadających wilczy pazur zabieg usunięcia można wykonać w dowolnym wieku, można łączyć wykonanie tego zabiegu z badaniem stawów i przeprowadzić podczas jednej narkozy.

Warto przyzwyczajać od szczenięcia do oglądania i dotykania łapek

 

Przycinanie pazurów jest konieczne w momencie gdy przekroczą one linię podstawy stopy. Kiedy pies chodzi po podłodze nie powinniśmy słyszeć stukania pazurów. Psy które kopią w ziemi i chodzą regularnie na spacery po twardej powierzchni same najczęściej ścierają pazury. Przycięcie pazura jest łatwe i bezbolesne. Polecamy jednak jednorazowo poprosić o wykonanie tego zabiegu swojego lekarza weterynarii by pokazał w jaki sposób wykonywać to samodzielnie. Wilcze pazury ze względu na umiejscowienie (u psów, które je posiadają) wymagają częstszego przycinania).

Najfajniejsze kąpiele to te w jeziorze :)