Agility

 

Buchta Baltic Wolf

Przed rozpoczęciem agility warto nauczyć psa komend:

- zostawania (szczególnie, gdy przewodnik / handler odbiega)

- obiegania przedmiotów

- zostawania w klatce

- praca przy innych (szczekających, biegających) psach

Jeśli chodzi o zdrowie, jak przed każdym obciążeniowym sportem, warto prześwietlić biodra i łokcie, a jeżeli pozwala na to stan portfela, to przy ten samej narkozie, warto też zrobić kręgosłup. I mówię tu o prześwietleniu u weterynarza sportowego, a nie weterynarza tylko do wpisu do rodowodu (tutaj niestety tak dobrze nie patrzą). Kliniki, które mogę polecić to Gryf we Wrocławiu i Vet Med koło Poznania. Podczas trenowania agility warto też się zainteresować się fizjoterapią psa – ćwiczenia na wzmacnianie mięśni zadu i kręgosłupa (przysiady, suseł, targetowanie tylnymi łapami, nauka cofania) czy ogólne pojęte FitPaws. My możemy polecić Paulę Gumińską z Poznania¹. 

Diuna, córka Buchty i wnuczka Ami

 

Z czym się trzeba liczyć przy agility? Z zwyrodnieniami nadgarstków i kręgosłupa. Nie oszukujmy się – BOSy są duże i trzeba bardzo uważać, ale w każdym sporcie, przy powtarzalności ruchów mogą w pewnym wieku pojawić się zwyrodnienia i musimy się z tym do pewnego stopnia liczyć. Możemy je ograniczyć wagą psa – wcięcie z góry musi być dobrze widoczne, ostatnie dwa żebra wyczuwalne, całość boku psa najlepiej, żeby była odczucia jak zewnętrzna część Twojej dłoni – delikatne wyczuwalne żebra. Poza tym fizjoterapia i umiejętność czytania swojego psa. Na przykład jeżeli zaczyna zrzucać tyczki, co mu się nie zdarza, jest zmęczony albo coś go boli lub ma zbite mięsnie.

Cel agility – warto pomyśleć, dlaczego robicie agility. Czy chcecie piąć się z łapkami ku kolejnym stopniom (A0, A1, A2) czy dla zabawy? Jeżeli robicie to dla zabawy, nie ma większego sensu podnoszenia tyczek niż 30-40 cm – tylko uwaga – Wy wtedy musicie być o wiele szybsi.

Co wziąć pod uwagę z BOSem – na pewno jego rozmiar i nie bądźcie zdziwieni, gdy na każdym seminarium / lekcji, będziecie dumnymi właścicielami największego uczestnika tej zabawy. Warto pamiętać, że samo skakanie zacząć późno – gdy pies skończy 2.5 roku i zakończy etap wzrostu. W międzyczasie możecie go zapoznać na placu z tunelem ale tutaj też wielkie UWAGA – TUNELE WCIĄGAJĄ i to chyba wszystkie BOSy. Potem możecie mieć problem z odwołaniem psa z tunelu, gdy on taki kuszący woła go na wprost hopki, a wg toru macie skręcić w lewo. Warto mieć komendę na tunel i pozwolić psu tam wchodzić tylko i wyłączenie po komendzie (nie pozwolić na tunelową samowolkę). W międzyczasie możecie też swojego młodego psa uczyć komend do obiegania – UWAGA – jeżeli trenujecie też OBI lepiej mieć osobne komendy na wszystkie zakręty. Trzeba tylko pamiętać, żeby ich nie pomylić, bo BOSy to cwane bestie i wszystkiego słuchają. My mamy na przykład 4 komendy:

1. OMIŃ – luźna komenda, pies ma poszukać sobie na spacerze czegoś przed sobą do ominięcia (drzewo, kamień, inny człowiek)

2. PACHOŁ – komenda używana tylko do zawodów OBI i pies ma pełnym pędem omijać przeszkodę z lewej strony

3. LELELE – używana do agility, pies ma po skoku ciasno skręcić w lewo

4. TIKTIKTIK – używana do agility, pies ma po skoku ciasno skręcić w prawo

Diuna Incredible Wolf

Warto przyzwyczaić też psa do biegania z tzw. „odłożoną nagrodą” – czyli prosicie psa o ominięcie przeszkody, a piłka leży obok – dopiero po komendzie na piłkę, może po nią pobiec. Odłożoną nagrodę stosuje się w momencie, gdy wchodzicie na tor i piłkę odkładacie na koniec toru, a pies ma motywacje do niej biec.

Dużo zależy od Waszego handlingu i duże psy często lepiej czytają zmianę z „fronta” niż z „blinda”. BOSY wg mojego doświadczenia bardzo dobrze czytają swojego handlera dlatego WY musicie dać psu wyraźne wskazówki. BOSy szybkością niewiele ujmują borderom, ze względu na dłuższy wykrok. Mimo że agility jest samo-nagradzającym się sportem, warto zacząć biegać z psem, który umie się bawić na zabawkę (i ją oddaje) i na smaczki na tak zwane „dłubanie” przeszkód. Nauka tunelu: tu akurat Alto (FENIKS Las Kornas) i Winter (EthernalSnow Las Kornas) prowadzili nieformalny eksperyment i pierwszy pies się uczył tunelu metodą bramkową² a drugi metodą tunelową ³. Efekt niewiele się różnił, także trzeba dopasować do charakteru psa. Psy, które umieją kształtowanie i są bardziej niezależne, lepiej radzą sobie z metodą bramkową. Psy, które lubią, jak im się pokaże, o co po prostu chodzi w ćwiczeniu, lepiej sobie radzą metodą tunelową.

Pamiętajcie, że niewielu nauczycieli agility mogło mieć doświadczenie z tak dużymi psami. Zaczynając palisadę lub kładkę, nalegajcie, aby była na początku opuszczona do maksimum. Szczególnie uważajcie na kładce (to moja osobista fobia, znam parę psów, które spadło nieszczęśliwe z kładki i miały poważne i mniej poważne obrażenia).

I chyba najważniejsze – Handler, czyli Ty. Na początku jest totalny chaos, bo nie pamiętasz, gdzie biec, co to jest blind i dlaczego różni się od outa. Spokojnie, na wszystko przyjdzie czas. Tylko pamiętaj, że to jest jednen z najbardziej wysiłkowych sportów kynologicznych dla człowieka – upewnij się, że Ty też jesteś w dobrej kondycji fizycznej i masz dobre, nie poślizgowe buty. I cokolwiek na torze by się nie działo – KLATKA (CYC) DO PRZODU.

Osoby, do których warto pójść na seminarium z agility:

Paula Gumińska, Ewa Kiryk, JonnaKorbal, Magdalena Łabiniec, Monika Rylska, Iwona Gołąb

Osoby, które biegają z BOSami agility

1. Katarzyna Tusińska z Milky [A2] (MILKY Grand Canyon)- z tej samej hodowli co Amicita 

2. Basia Guevara z Alto [na razie tylko treningowe] (FENIKS Las Kornas)

1 https://www.facebook.com/iwszystkojasnebc/

2 https://www.youtube.com/watch?v=hxyeqpAyLWY&t=8s

3 https://www.youtube.com/watch?v=UEOCieyOu-M

Buchta Baltic Wolf, córka Ami i miotowa siostra Busoli

 

 

 

 

 

 

Tekst autorstwa:

Basia Guevara z Alto

Basia Guevara z Alto